Test: Dureme, Extreme, Gilles Berthoud, MSR Neo Air en Hubba Hubba, Katadyn bottle

Hieronder staan allerlei spullen die wij getest hebben tijdens de afgelopen tocht door het Indiase Himalaya en de langs de Brahmaputra. Behalve deze spullen heb ik ook een Koga Signature met riemaandrijving getest.

Voor vragen ben je altijd van harte welkom in de winkel. Kom langs zou ik zeggen, de thee, koffie en negerzoenen staan altijd klaar!

• Schwalbe Marathon Extreme en Dureme banden
• Gilles Berthoud leren zadel
• MSR Neo Air matje
• MSR Hubba Hubba tent
• Katadyn Bottle
• Ortlieb Mesh Bag en Bottle Cage
• Primus roestvrijstalen bidon
• Vaude Discover tassen
• Fietsonderbroeken van Vaude en X-Bionics
• CarePlus geïmpregneerde sokken
• Bionix compressiesokken
• Garmin Etrex Vista hcx
• Sachtler FSB2 statief met FSB2 vloeistof kop
  

Schwalbe Marathon Extreme en Dureme banden

Ook al rijd ik al sinds maart 2009 op het prototype van de Dureme, nu is het tijd voor een echte test. Want nu krijgen de banden te maken met wisselende temperaturen, zon, regen, sneeuw, droge berglucht, tropische hoge luchtvochtigheid en 130 kilo belasting! Ik weeg 83 kilo, mijn Koga 17 kilo en ik heb iets van 30 kilo bagage.
Halverwege de tocht zullen Carla en ik van banden wisselen. Dan zal ik mijn ‘love-handles’ wel kwijt zijn dus is mijn gewicht in ieder geval wat lager. Ja, wat dat betreft kun je je Weightwatcher-lidmaatschap opzeggen, stoppen met Sonja Bakkeren en gaan fietsen in India.  Gewichtsverlies verzekerd!

DE TEST
De Extreme (op de foto links) heeft een groffer profiel dan de Dureme en is bedoeld voor minder goed en onverhard wegdek. Ik vind hem erg comfortabel en licht rijden. Lichter dan de zeer goede Marathon XR die niet meer gemaakt wordt (maar die wij nog wel verkopen). Minpunt is dat op modderwegen veel prut in het profiel blijft hangen. Maar zodra het opdroogt, raak je de kluitjes vanzelf kwijt.
Carla moest vijf minuten wennen aan het ribbelige gevoel en vond hem iets zwaarder lopen dan de Dureme.

De Dureme (op de foto rechts) heeft een fijner profiel en is daardoor meer een asfaltband. Carla heeft gevoel dat ze soms op slecht wegdek wegglijdt. In het fijne profiel blijft vaak grind hangen.
Het gevoel dat ik al had bij het prototype van de Dureme, dat heb ik nu weer; hij dweilt licht. Zelfs op de maximale druk van 5 bar (70 psi) had ik het gevoel dat mijn stijve Koga Signature minder stabiel op het wegdek lag. Daarnaast is het lastig om de dunwandige Dureme gelijkmatig om de velg heen te leggen met als gevolg dat je tijdens het fietsen een slag in je band voelt. Pas na wat gepiel en ‘stroppen’ was ik de ‘hobbel’ kwijt.

Met beide banden hebben we een lekke band gehad, de stand is 1-1. Er ligt in India erg veel glas op de weg en als je dat -zoals wij- in de band laat zitten, dan drukt dat op een gegeven moment door de anti-leklaag heen. Mijn voorkeur gaat uit naar de eerder geteste Marathon Supreme en de Marathon Extreme.

Gilles Berthoud leren zadel

Gilles is een Fransman, die verder gaat waar Brooks stopt. Bij oudere Brooks zadels willen de nagels na een paar jaar nog wel eens door het leer scheuren. Gilles Berthoud heeft een conische nagel die beter zou moeten werken. Waar Brooks veel zadels uit een enkele koeienhuid haalt, daar gebruikt Gilles alleen het leer van de rug van de koe. Het leer is daardoor een stuk dikker waardoor het inrijden weliswaar langer duurt, maar de levensduur is ook langer. Ik beloof dat ik geen foto’s zal plaatsen van mijn billen, want die krijgen het zwaar:-)

DE TEST
Pfoe, dat dikke leer van het Gilles Berthoud zadel viel in het begin niet mee. Fijn dat ik een fietsonderbroek had met een lekkere dikke padding. Maar daarover later meer. Na een paar honderd kilometer kwamen er bij mijn zitbotjes wat kuiltjes in het dikke leer en toen zat hij geweldig.
Ook met een fietsonderbroek met een dunne padding. Na bijna 2.000 kilometer zit hij nog steeds goed en hoeft hij niet eens nagespannen te worden.

Een fiets met bagage wil je nog wel eens bij het zadel optillen. Gewoon om hem even goed horizontaal te zetten. Bij menig zadel gaat dan de achterbrug kapot. Bij het Gilles Berthoud zadel is dat niet gebeurt.
Oh ja als je een lekke band hebt en je zet je fiets op z’n kop, leg dan een kartonnetje onder het zadel, anders beschadigt het leer. Dat kan geen kwaad, maar het is gewoon jammer.

Heeft het Gilles Berthoud zadel nadelen? Ja. Ten eerste de prijs. Die is aan de hoge kant want hij is twee keer zo duur als een Brooks. Ten tweede geeft hij af. Dus met mijn lichte fietsbroek was dat niet zo handig. Je krijgt het er niet meer helemaal uit, maar ik hoop dat op den duur het zadel minder afgeeft. Op de foto zie je hoe zwart mijn billen zijn na vijf dagen fietsen…

MSR Neo Air matje

Zoals je hier kunt lezen, hebik de Neo Air al eerder getest, maar nog niet op duurzaamheid en op isolatievermogen. Ik was afgelopen jaar sowieso al verknocht geraakt aan dit matje; hij combineert comfort met een laag gewicht en compact volume. En mocht ik het tijdens onze tocht koud krijgen, dan kruip ik gewoon bij Carla op haar Exped-matje.

DE TEST
Ik was al erg tevreden over de Neo Air. Hij is zeer licht, kleiner dan een melkpak van een halve liter en hij slaapt goed want hij is lekker dik. Maar na mijn tocht door India, kan hij helemaal niet meer stuk. Ik was namelijk benieuwd of de Neo Air ook goed zou isoleren onder het vriespunt.
Nu ben ik niet koud uitgevallen, maar ik heb van de koude weinig gemerkt. Dus voor mij doet hij het bij min 10 graden uitstekend.
Ik vond het ook fijn dat ik een zijden lakenzak in mijn donzen slaapzak had. Dat is in de extreme koude erg prettig, want het binnentijk van een slaapzak voelt soms kil aan en zijde voelt altijd warm aan. En ook in de smoezelige Indiase hotelbedden was een eigen lakenzak prettig.
Oh ja, het Exped-matje liep aan het einde van de tocht langzaam leeg (arme Carla) en in het ventiel kwamen bij het leeg laten lopen kippenveren. Dus er is iets niet meer goed aan het drie jaar oude matje.

MSR Hubba Hubba tent

Dit is een licht en compact tweepersoons tentje, waarvan je ook de binnentent los kan opzetten. Dus reuze handig als je in een Indiase hotelkamer zit die vergeven is van de malariamuggen en grote kakkerlakken. Dan zetten we hem gewoon op het bed en is hij meteen een klamboe.

DE TEST
De Hubba Hubba binnentent heeft inderdaad dienst gedaan als klamboe en is snel en makkelijk op te zetten. Hij was niet alleen handig om muggen en kakkerlakken buiten te houden, maar ook de ratten die ik ’s nachts rondom ons hoorde lopen. Verder hebben we een grote spin en zelfs een vleermuis in de kamer gehad.

Tijdens ijskoude nachten heeft hij ook goed zijn best gedaan. Je hebt bij deze tent geen scheerlijnen nodig, wat erg handig is in de bergen, want de Hubba Hubba neemt niet veel ruimte in beslag. Hij heeft een compact pakvolume wat ook een pluspunt is.
Maar het is wel een klein tweepersoonstentje! Er is net plaats onder de buitentent voor twee sets fietstassen. Binnenin is er geen ruimte voor en kun je net twee matjes van 51 cm breed kwijt. Er zijn wel handige opbergvakjes en een netje bovenin de tent waar je wat in kunt leggen.

Katadyn Bottle

Dat is een 0,75 liter bidon met een ingebouwd drie-traps waterfilter. Het is van Katadyn, dus betekent dat het erg goed zou moeten zijn. Je doet Amsterdams grachtenwater in de bidon en je kunt het gewoon drinken. In totaal kan de Katadyn Bottle pakweg 100 liter water filteren, dus voor een tocht van pakweg acht weken is dat meestal voldoende. Maar dan  moet je wel een extra bidon hebben om flessenwaterin te doen.
Ter informatie voor de fietser die nog nooit in de tropen heeft gefietst: in de tropen kun je bijna overal wel flessen water kopen, maar bijna is niet altijd! Dus soms kan een waterfilter uitkomst bieden. En dan is de Katadyn Bottle erg handig.

DE TEST
De Katadyn Bottle beviel erg goed. Hij drinkt makkelijk en je weet zeker dat het water dat je binnenkrijgt ‘rein’ is. En hij past gewoon in iedere standaard bidonhouder. Drinken is een kwestie van licht zuigen en knijpen; dat werkt het beste. Mijn zware Katadyn Pocketfilter heb ik deze tocht niet eens gebruikt!
In de handleiding staat dat je deze Katadyn Bottle alleen in noodgevallen moet gebruiken omdat hij jodium toevoegt aan het water. Dat is de reden dat hij nog niet is goedgekeurd voor de Nederlandse markt.
Maar ik ga kijken of ik hem kan leveren via Duitsland. Dan kun je de Katadyn Bottle bij ons bestellen en krijg je hem vanuit Duitsland toegestuurd. Want bij mij gaat hij de volgende reis weer mee.

Ortlieb Mesh Bag en Bottle Cage

De Ortlieb Mesh Bag is een ‘zakje’ dat je op je achtertassen kunt hangen. Het is bedoeld om je helm in op te bergen, want niet iedere vakantiefietser draagt continu een helm.
De Ortlieb Bottle Cage is een flexibele bidonhouder die je achterop je waterdichte tassen kunt monteren. In dit geval heb ik ze op de Vaude-tassen gemonteerd (Vaude sorry voor deze combinatie).

DE TEST
Over de Ortlieb Mesh Bag ben ik niet tevreden. Met een helm erin bungelt hij heen en weer en komt erg dicht in de buurt van het achterwiel. Maar hij raakte hem nooit. Later heb ik hem iets hoger gehangen, maar hij bleef schudgevoelig. Als je over modderwegen fiets, wordt het zakje smerig en de helm ook want de Mesh Bag is dus gemaakt van ‘mesh’-materiaal…

Als er geen helm in de Mesh Bag zit, dan kun je hem met een foefje wel bij elkaar binden, maar heel erg netjes is zo’n leeg zakje niet. Alhoewel, het lege zakje was op een gegeven moment erg handig; ik heb mijn natte wasgoed erin gedaan dat de sukkels van het Indiase hotel pas de ochtend van vertrek hadden gewassen. Zo kon het tijdens het fietsen lekker uitdruppelen en uitdampen. Nee, geef mij maar een bagagenetje achterop in plaats van een Mesh Bag. Daaronder kun je de helm doen en dan ligt hij heel stabiel. Je pakt de helm makkelijker en sneller, het wasgoed droogt veel beter onder het netje en een bagagenetje is ook nog eens goedkoper.

De Ortlieb Bottle Cage doet wat hij moet doen en vind ik erg handig. Hij klemt de bidon goed genoeg vast om te voorkomen dat hij op slecht wegdek eruit trilt. Ik had hem achterop de fietstas gemonteerd. Nadeel is dat je bidon uit zicht is en dat Indiase kinderen die je achterna hollen, de bidon uit de houder kunnen trekken. Maar dat is niet gebeurd.

Primus roestvrijstalen bidon

Gewoon omdat hij er erg mooi uitziet, geen smaak afgeeft en hij een klepje heeft dat je eerst weg moet klappen voordat je kunt drinken.

DE TEST
Tja, met de Primus bidon heb je altijd een schoon drinktuitje. Maar ik vind hem niet zo lekker drinken. Ik krijg te veel lucht met het water binnen. Carla vindt hem wel lekker drinken, dus het is maar net wat je zelf wilt.

Vaude Discover fietstassen

Vaude komt ieder jaar weer met nieuwe modellen uit. Voor ons in de winkel is dat hoogst vervelend, want ook de namen veranderen. Dus ik hoop dat ik de namen hier goed weergeef: ik heb de nieuwste Vaude Discover Pro voor- en achtertassen (met waterdichte ritsjes) in de spannende kleur mango. Carla heeft sjiek oogende zwarte Discover Classic voor- en achtertassen. Ze zijn lekker licht (niet dat dat voor mij helaas veel uitmaakt) en er zitten nieuwe haken op.

DE TEST
De Vaude tassen doen wat ze moeten doen en zijn van een uitstekende kwaliteit. De zijzakjes met de waterdichte ritsen voldoen goed en je kunt iets kleins erin wegstoppen.
Fijn is dat de tassen een steuntje aan de onderkant hebben, waardoor ze minder snel omvallen als je
ze neerzet. Maar dan moet je wel je tassen goed inpakken. Ik had erg veel losse harde spullen in mijn tassen, dus ik ga ze na thuiskomst vullen met water, om te kijken of ze nog steeds waterdicht zijn.

Fietsonderbroeken van Vaude en X-Bionics

Twee nieuwe modellen voor 2010. De Vaude broek heeft een dunne padding (zeg maar kunstzeem) en de X-Bionics heeft een hightech dikke padding met een zeer doordacht koelsysteem; dus koele billen verzekerd en geen broekbroei. X-Bionics heeft niet alleen over het ontwerp zeer goed nagedacht, maar ook over de marketing.

DE TEST
De Vaude broek met de dunne padding droogt snel als je hem hebt gewassen. Bovendien zit de dunne padding in de tropenwarmte minder broeierig. Maar hij zit niet lekker als je een nieuw hard leren zadel van Gilles Berthoud moet inrijden…
Nee, dan zit de X-Bionics (rechts op de foto) met zijn dikke padding een stuk comfortabeler. Hij voelt als een tweede huid. De stof is van een geweven stuk en dat maakte mijn billen blij.

Dit is geen verkooppraat.., maar het is verstandig om minstens twee verschillende merken en soorten fiets(onder)broeken mee te nemen. Als je billen geïrriteerd zijn door een naadje, dan trek je de volgende een fietsbroek van een ander merk aan. Dan kan het geïrriteerde plekje bijkomen. En de ene dag zit een dikke padding lekker en de andere dag een dunne. En ik zou billenzalf meenemen voor je geschuurde
billen (te koop in de winkel).

En dan tot slot een advies van Carla: smeer ’s avonds op de rauwe stukjes een likje Purol; een wondermiddel! (en niet te koop in de winkel)

CarePlus geïmpregneerde sokken

Meestal steken muggen rond zonsop- en zonsondergang. Dus dan smeer je je gewoon in met een middel met DEET. In Assam kun je overdag gestoken worden door muggen die de knokkelkoorts overbrengen. DEET is een nogal agressief middel, dus dit leek mij een goede test.
Als je mij de komende maanden in de winkel met knokkels in mijn gezicht ziet, weet je hoe goed deze sokken zijn.

DE TEST
Ik heb de sokken tien dagen achter elkaar gedragen en toen stonken ze nog niet. En – belangrijker- ik
ben niet gestoken in mijn enkels. Helaas wel op andere plekken.

Bionix compressiesokken

Als je je hebt ingespannen, en dan bedoel ik niet een partijtje schaak, dan herstellen de spieren en bloedvaten zich het best als je iets straks aantrekt. Dus als Carla na een dag hard werken thuiskomt, raad ik haar altijd aan iets superstraks aan te trekken. Het is wetenschappelijk bewezen dat dit het herstel bevordert en het oog wil ook wat. Dus had ik van Bionix lange sokken meegekregen.

DE TEST
Het voelt raar om kniekousen te dragen, het voelt alsof ik damesondergoed draag… En ik heb werkelijk geen idee of dit heeft geholpen met het herstellen van mijn spieren en bloedvaten. Maar Carla vond het wel spannend staan en de kleur goed passen bij mijn zwarte onderbroek.

De spullen die hieronder staan zijn minder boeiend, maar voor de volledigheid:

Garmin Etrex Vista hcx

Wij hebben bij De Vakantiefietser wel Garmin GPS-sen verkocht, maar het heeft ons vooral veel tijd gekost. Het is met elektronica voor een fysieke winkel lastig om goede voorlichting en service te geven en ook te concurreren met internetwinkels. Dus bestel hem gewoon via Internet, verwacht niet al te veel service en zoek zelf alle ins en outs uit. Ik heb hem alleen meegenomen omdat ik het hoogteprofiel van onze tocht wilde hebben. Verder ben ik geen voorstander van GPS; de techniek leidt te veel af van het reizen zoals ik dat voor ogen heb.

DE TEST
De Garmin Etrex doet wat hij moet doen, maar zo’n GPS trekt wel in twee dagen je batterijen leeg.

Sachtler FSB2 statief met FSB2 vloeistof kop

Volkomen oninteressant voor de vakantiefietser, maar toch: Vorig jaar hebben Carla en ik veel plezier beleefd aan onze grote en kleine HD-camera. Alleen het Velbon-statief beviel niet goed.
Het waterpas zetten ging langzaam en het pannen plus tilten ging niet vloeiend. Dus heb ik een Sachtler-statief aangeschaft van 5 kilo dat het beter zou moeten doen. Ik heb daardoor bovenop mijn Tubus Logo drager een tweede Tubus drager gebouwd voor de grote HD camera. Hierdoor kon het zware statief achterop de Logo drager goed vastgezet worden. Dus kom niet bij mij aan over lichtgewicht bagage!

DE TEST
Ik heb geweldig mooie pans en tilts gemaakt, dus dit statief is wat dat betreft een goede keuze. Tja, alleen het gewicht van 5 kilo is aan de hoge kant. Voor die paar keer dat ik het statief gebruik is dat voor een volgende reis misschien te veel van het goede. Vorig jaar waren wij echt bezig met het filmen van onze documentaire. En dan gebruik je de grote camera vaak om allerlei items te filmen. Dit jaar waren wij niet van plan om van onze India-tocht een documentaire te maken en heb ik veel vaker de kleine HD camera gebruikt. Kortom ik had het zware Sachtler statief beter thuis kunnen laten.

Eric Schuijt